Kim są święci Kościoła katolickiego?
Święci Kościoła katolickiego wyróżniają się życiorysem opartym o wartości chrześcijańskie. To osoby, które stanowią idealny wzór do naśladowania w kwestiach: pobożności, bezwarunkowej miłości, pokory, sprawiedliwości, czystości, wytrwałości, pracowitości, ale i posłuszeństwa. Święci uznani są za godnych czci, stanowią wzór do naśladowania dla katolików i pośredniczą między wierzącymi a Bogiem.
Do świętych Kościoła katolickiego zaliczymy np. niektórych:
- papieży,
- misjonarzy,
- apostołów,
- ewangelistów,
- doktorów Kościoła,
- męczenników,
- zakonników i zakonnice,
- osoby świeckie prowadzące działalność chrześcijańską.
Zobacz też:
Różnica między świętym a błogosławionym
Różnica między osobami błogosławionymi a świętymi w Kościele katolickim dotyczy stopnia uznania świętości. Osoba błogosławiona została beatyfikowana, co oznacza, że Kościół uznał ją za godną publicznej czci, jednak jeszcze nie świętą. Beatyfikacja może wynikać z uznanego cudu za jej wstawiennictwem. W przypadku błogosławionego kult publiczny jest ograniczony. Może obejmować np. kraj, region, diecezję, grupę wiernych.
Natomiast osoba święta przeszła przez proces kanonizacji, co oznacza, że została oficjalnie uznana za świętą. Proces ten obejmuje dodatkowe dowody świętości np. potwierdzone, liczne cuda za jej wstawiennictwem. Święci Kościoła katolickiego uważani są za obecnych w niebie i cieszą się kultem w Kościele katolickim na całym świecie.
Kiedy człowiek staje się świętym?
Nie ma określonego statusu społecznego dla przyszłych świętych Kościoła katolickiego. Nie wystarczą święcenia np. kapłańskie, czy też zakonne, aby cieszyć się świętością. Ochrzczony, poprzez życie zgodne z cnotami i wartościami odpowiednimi dla chrześcijaństwa, ma szansę „wznieść się na ołtarze”. Każdy, kto praktykuje wiarę, może zostać świętym, a różnorodność świętych Kościoła katolickiego jednoznacznie wskazuje, że pochodzą z różnych miejsc, domów, dziedzin życia.
Osoby zasługujące na miano „świętego” wyróżniają się mocną i niezachwianą wiarą. Najczęściej swoje życie poświęcają dla dobra innych, głoszą słowo boże, znoszą trudności za wiarę, są tam, gdzie brakuje Jezusa Chrystusa. Często o świętości człowieka świadczą cuda nie tylko za życia, ale i po śmierci.
Zobacz także:
Warto zaznaczyć, że aby zostać świętym, należy przejść proces kanonizacji.
Świętość wyrasta z konkretnego życia wspólnot chrześcijańskich. Święci nie pochodzą z «równoległego świata»; są wierzącymi i należą do wiernego ludu Bożego oraz są osadzeni w codziennym życiu, na które składają się: rodzina, nauka, praca, życie społeczne, gospodarcze czy polityczne. We wszystkich tych kontekstach święty lub święta chodzi i działa bez lęków oraz uprzedzeń, wypełniając wolę Bożą w każdych okolicznościach — papież Franciszek.
Kanonizacja jako droga do świętości
Kanonizacja to proces, którego zakończeniem jest oficjalne uznanie świętości życia czyjeś osoby. Świętym może zostać wyłącznie chrześcijanin wcześniej beatyfikowany. Proces kanonizacji nie należy do najłatwiejszych i może trwać latami. Ponad dziesięć lat trwała kanonizacja świętego Jana Pawła II – najszybciej kanonizowanego w czasach nowożytnych. Decyzja papieża o kanonizacji uznawana jest za dogmatyczną, co oznacza nieomylną oraz niemożliwą do odwołania.
Proces może różnić się w zależności od okoliczności, przepisów, czasów w dziejach Kościoła. Ogólne kroki oficjalnego uznania świętości przez Stolicę Apostolską obejmują:
- Inicjatywa: proces zazwyczaj rozpoczyna się po śmierci osoby, gdy wierni zaczynają czcić ją za jej świętość i wstawiennictwo.
- Etap diecezjalny: biskup diecezjalny inicjuje proces, zbierając informacje na temat życia, świątobliwości i ewentualnych cudów związanych z kandydatem na świętego. Dokumentacja przekazywana jest do Watykanu.
- Kongregacja spraw kanonizacyjnych: Watykańska Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych analizuje zebrane dokumenty i podejmuje decyzję o kontynuowaniu procesu.
- Sługa boży: pozytywne rozstrzygnięcie prowadzi do nadania tytułu „Sługa Boży,” co oznacza formalne uznanie rozpoczęcia procesu kanonizacyjnego.
- Heroiczność cnót: badane jest życie i heroiczność cnót kandydata na świętego. Na tym etapie osoba może otrzymać tytuł „Czcigodny" (Venerable).
- Beatyfikacja: proces beatyfikacji musi uwzględniać cud dokonany za wstawiennictwem Sługi Bożego po jego śmierci. Ważnym etapem jest przesłuchanie świadków.
- Kanonizacja: aby osiągnąć status świętego, zazwyczaj wymagany jest kolejny cud. Po kompleksowej weryfikacji życia i śmierci kandydata do „wyniesienia na ołtarze”, papież może oficjalnie ogłosić świętego.
Najpopularniejsi święci Kościoła katolickiego w Polsce
Obecnie w Kościele katolickim wskazuje się na około dziesięć tysięcy świętych i błogosławionych. Papież Franciszek uznany został za rekordzistę kanonizacji. W 2013 roku jednocześnie kanonizował ponad 800 męczenników z Otranto.
fot. Święci Ewangeliści / AdobeStock, jorisvo
Nie wszyscy kanonizowani znani są w każdym kraju na świecie. Polacy najczęściej wznoszą modlitwy o wypraszenie łask za wstawiennictwem świętych:
