Jak dawniej wykorzystywano białą szałwię?

Biała szałwia była ziołem stosowanym przez rdzennych Amerykanów, którzy wykorzystywali ją podczas duchowych praktyk i obrzędów. Pojawiała się jako ważny element plemiennych ceremonii i była traktowana jako święty artefakt, który pomagał połączyć się ze sferą sacrum. Wierzono, że rytuały religijne z wykorzystaniem liści białej szałwii sprzyjają oczyszczaniu i uzdrawianiu. Roślina ta była najczęściej wykorzystywana w formie kadziła. Często określana jest jako indiańska szałwia albo święte zioło Indian. 

Biała szałwia w rytuałach

Obecnie oczyszczanie szałwią jest jedną z częstych praktyk duchowych, która funkcjonuje w oderwaniu od pierwotnego kontekstu. Wiele osób sięga po to naturalne kadziło, które jest niezwykle cenione na całym świecie. Kojący zapach i przypisane białej szałwii właściwości magicznych sprawia, że jest wykorzystywana jako składnik wielu rytuałów. Ich przeprowadzenie ma pomóc w odpędzeniu od siebie złych mocy, choć nie tylko. Rytuały z białą szałwią często są stosowane w celu przywołania pomyślności i miłości do życia. 

Zobacz także: 

Oczyszczanie aury białą szałwią pomaga także w przywróceniu harmonii i równowagi. Suszone liście tej rośliny wydzielają intensywny zapach, który rozprowadzony po pomieszczeniu sprzyja odzyskaniu spokoju. Właściwości magiczne białej szałwii zostały spopularyzowane i znajdują zastosowanie w szeroko pojętych praktykach duchowych. 

Biała szałwia - właściwości magiczne

Oto najczęstsze właściwości magiczne, które przypisuje się białej szałwii: 

  • poprawia nastrój, 
  • uspokaja myśli, 
  • odcina od negatywnych wibracji, 
  • przywraca dobrą atmosferę, 
  • oczyszcza aurę, 
  • przyciąga pomyślność i dobrą energię, 
  • uwalnia od stresu i wewnętrznego napięcia. 

Zobacz także: 

Zobacz także:

Biała szałwia a Kościół Katolicki

Zwyczaj palenia kadzideł jest obecny również w kościele katolickim. W czasie obrzędów liturgicznych wykorzystuje się kadzielnicę, czyli metalową szkatułkę, w środku której umieszczony jest koszyczek wykonany z metalu. W jego środku znajduje się rozżarzony węgiel drzewny oraz zioła. Pod wpływem wysokiej temperatury zaczyna ulatniać się aromatyczny zapach. Dym symbolizuje miłość i uwielbienie Boga. Razem z dymem do nieba zanoszone są modlitwy wiernych. Zazwyczaj w kadzidle kościelnym można znaleźć mieszankę składająca się z: rumianku, jałowca, lawendy. W przypadku indywidualnych praktyk duchowych i okadzania mieszkania białą szałwią kościół nie zalicza takiego działania do formy medytacji religijnej w pełni zgodnej z paradygmatem katolickim. 

Teolodzy oraz duchowni proponują inne formy duchowego umocnienia, zaś sięganie po białą szałwię wiąże się według wielu z nich z mieszaniem różnych wierzeń oraz systemów religijnych. Wiele zależy również od tego, z jaką intencją jest wykorzystywana biała szałwia w kontekście jej magicznych właściwości. Dotyczy to szczególności prób działania na czyjąś szkodę bądź przyciągania nieczystych sił. Katechizm Kościoła Katolickiego wskazuje: Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągać nadnaturalną władzę nad bliźnim – nawet w celu zapewnienia mu zdrowia – są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności. Praktyki te należy potępić tym bardziej wtedy, gdy towarzyszy im intencja zaszkodzenia drugiemu człowiekowi lub uciekanie się do interwencji demonów. 

Aby osiągnąć wewnętrzny spokój i oczyścić umysł z negatywnych myśli, a jednocześnie kierować się nauką kościoła, wśród proponowanych praktyk duchowych znaleźć można: 

  • medytację chrześcijańską - jest to pogłębienie religijnych odczuć oraz odnalezienie wewnętrznej harmonii. Przyjmuje się, że medytacja chrześcijańska wywodzi się z IV wieku i początkowo była praktykowana przez mnichów oraz pustelników. 
  • czytanie Pisma Świętego - analiza i interpretacja wybranych fragmentów ze Starego i Nowego Testamentu, 
  • uczestnictwo we Mszy Świętej, 
  • recytowanie wybranych fragmentów Słowa Bożego, 
  • uczestnictwo w grupach modlitewnych. 

Zobacz także: 

Oczyszczanie domu białą szałwią: zagrożenia

Okadzanie szałwią nie jest już wyłącznie domeną dawnych obrządków i rytuałów Pierwszych Amerykanów. Należy pamiętać, że zioło to było traktowane przed nich jako świętość. Wykorzystanie tak ważnych dla kultury rdzennych Amerykanów artefaktów wiąże się z pojęciem zawłaszczenia kulturowego. Do tego dochodzi także kwestia występowania białej szałwii - rośnie ona wyłącznie na terenach Kalifornii. Nadmierna ekspansja i brak kontrolowanych zbiorów powodują, że w przyszłości ta roślina może  zostać wpisana na listę gatunków zagrożonych.