Jak wygląda duch?
Istnieje wiele różnorodnych przedstawień duchów. Zazwyczaj kojarzone są z kolorem białym oraz tym, co ulotne i niedające obrać się w żadne ramy. W literaturze, malarstwie, kinematografii i innych sztukach wizualnych duchy są ukazywane zazwyczaj jako:
- biała poświata;
- rozbłysk;
- mgła;
- rozmazany, ledwo widoczny zarys ludzkiej sylwetki;
- człowiek o bielszym niż zazwyczaj odcieniu skóry i podkrążonych oczach;
- postać z ranami, siniakami i innymi obrażeniami – wyraz nagłej i tragicznej śmierci;
- osoba młoda, zdrowa i uśmiechnięta – duch, który jawi się zupełnie tak, jak wyglądał w najlepszym okresie ziemskiego życia;
- zmarła osoba postrzegana zupełnie tak samo, jak w momencie śmierci.
Zobacz także:
Ogólnie przyjęty pogląd głosi, że duchy mogą objawić swoją obecność również poprzez dziwne zachowania zwierząt oraz różne odgłosy, np. stukanie, szuranie, otwieranie drzwi lub szepty. Bardzo często można usłyszeć kroki kogoś, kto przechadza się po domu, wyczuć chłód lub powiew wiatru oraz poczuć zapach charakterystyczny dla osoby, która zmarła.
Na to, w jaki sposób wyobrażamy sobie duchy, wpływ mają wytwory szeroko pojętej kultury. Kilka najpopularniejszych przedstawień tego, jak wyglądają duchy, można znaleźć m.in. w:
- opowiadaniu pt. Opowieści wigilijnej Charlesa Dickensa,
- filmie Uwierz w ducha reżyserii Jerry’ego Zuckera,
- Dziadach Adama Mickiewicza,
- filmie familijnym Kacper reżyserii Brad Silberling,
- postaci Ducha Bielucha z chełmskich Podziemi Kredowych.
W zbiorowej świadomości funkcjonuje również obraz ducha jako istoty, która nawiedza ludzi nie tylko w dobrych intencjach. Tak, jak wyglądały duchy w Opowieści Wigilijnej z całą pewnością nie wyglądają te, które wytworzyła popkultura i przemysł skupiający się wokół produkcji filmów grozy i horrorów.
Zobacz także:
Zobacz także:
Porównując to, jak wyglądał duch Marleya – dawnego przyjaciela Ebenzera Scrooge'a (głównego bohatera wspomnianej książki) – z duchami wykreowanymi przez kinematografię, różnica jest znacząca. Co prawda Marley był blady, a jego na wpół przezroczyste ciało ubrane w podarte ubrania pokrywały łańcuchy, jednak wizja ta nie wzbudza wśród odbiorów silnego uczucia lęku czy strachu. Duchy ukazane w horrorach nie są przyjazne i bardzo często mają groźne zamiary wobec żyjących. Z tego względu nazywane są zjawami, widmami bądź upiorami.
Jak wygląda prawdziwy duch?
O tym, jak wygląda prawdziwy duch chcą przekonać się tzw. łowcy duchów. Są to tropiciele zjawisk paranormalnych, którzy dysponują specjalistycznym sprzętem. Noktowizory, mikrofony, detektory pola elektromagnetycznego i inne narzędzia mają pomóc im w wytropieniu i ujrzeniu istot z zaświatów. Aby skontaktować się z duchami, wybierają się w miejsca, które uchodzą za nawiedzone.
Innym sposobem na to, aby zobaczyć, jak wygląda duch, jest fotografia. Wiele osób uważa, że to jedna ze skuteczniejszych metod. Zazwyczaj przedstawione w ten sposób duchy są ujęte jako cień, rozmazana, biała chmura lub błyszcząca poświata. W sieci nie brakuje zdjęć, które przedstawiają wyraźne sylwetki osób w długich białych szatach, z rozpuszczonymi włosami, sinymi ustami i mrocznym spojrzeniem. Trzeba mieć na uwadze to, że takie fotografie najprawdopodobniej są zwykłym fotomontażem.
Zobacz także:
Jak wygląda zjawa?
Zjawa wygląda o wiele bardziej przerażająco niż przedstawienia duchów znane z popularnych tekstów kultury. Do jej najbardziej charakterystycznych cech należą:
- czarne bądź szkliste oczy;
- wyjątkowo blady odcień skóry;
- podkrążone bądź zakrwawione oczy;
- ciało pokryte ranami i krwią;
- podarte i brudne ubrania.
Atrybutami filmowych upiorów są zazwyczaj: zakrwawiony nóż bądź inne ostre narzędzie. Celem wykreowania takiego wizerunku duchów jest chęć wzbudzenia strachu w odbiorcach, połączonego z fascynacją i elementami rozrywki.
