Bi czy nie bi? Oto jest pytanie! William Szekspir był biseksualny?

Orientacja seksualna Szekspira

Orientacja seksualna Szekspira jest od wieków żywo dyskutowanym tematem. Jej zagadkowość polega na tym, że możemy wnioskować jedynie po dwóch faktach: utworach poety (głównie sonetach) oraz niektórych wydarzeniach z jego życia. W XVII i XVIII wieku po raz pierwszy zorientowano się, że adresatami licznych utworów z pewnością nie jest płeć przeciwna. Naniesiono na nie odpowiednie poprawki, tak by nie sugerowały homoseksualnego afektu. Ocenzurowane utwory zaczęły żyć swoim własnym życiem i zyskały wielką popularność. Mistrz musiał czekać aż do 1780 roku na wydanie oryginalnych sonetów.

Dla równowagi teza o homoseksualizmie Szekspira zyskała wielką popularność w latach 80. XX wieku. Choć adresatami części utworów są bez wątpienia mężczyźni, to nie możemy zapominać, że Szekspir był przez 34 lata swojego życia żonaty z Anne Hathaway i doczekał się z nią trójki dzieci. Jednak wiele wskazuje na to, że płomień miłości między nimi był przez większość czasu raczej skromnym węgielkiem. Mieszkali w dwóch różnych miastach, on w Londynie, ona w Stratford. Wielki mistrz zapisał swojej żonie w spadku… drugie najlepsze łóżko. Wszystkie oszczędności oddał swoim przyjaciołom, którzy mieli wydać je na obrączki – symbol ich przyjaźni. Jak w świetle tych faktów powinniśmy interpretować treść sonetów wielkiego mistrza?

Foto: Getty Images

Szekspir był biseksualny: najnowsze badania

Szekspir był biseksualny – taki wniosek nasuwa się sam. Potwierdzeniem tej tezy zajął się zespół badaczy - Prof. Stanley Wells i dr Paul Edmondson. Panowie przeanalizowali łącznie 182 utwory wielkiego mistrza słowa, w tym z wydań pochodzących z 1609 roku. Jest to o tyle ważne, że im wcześniejsze wydanie, tym większe prawdopodobieństwo, że przekaz nie zmienił się podczas kolejnego powielania utworu. Swój wniosek opublikują oficjalnie 10 września, tymczasem Edmonsdson zdradził dla "The Telegraph", jakie wnioski można wyciągnąć z lektury sonetów.

Język seksualności w niektórych sonetach, zdecydowanie zaadresowanych do mężczyzn, nie pozostawia wątpliwości, że Szekspir był biseksualny …. Niektóre z tych sonetów są skierowane do kobiety, a inne do mężczyzny. Wątek biseksualności wydaje się dość oryginalną rzeczą.

ZOBACZ TEŻ: „The Owl House”: przygody biseksualnej 14-latki w nowej bajce Disneya

Foto: Getty Images

Szekspir: orientacja seksualna

Choć Szekspir z całą pewnością nie był monogamistą, to badacze mają również tezę o tym, kto z jego męskich kochanków najmocniej podbił jego serce — Henry Wriothesley, jego patron. Prawdopodobnie musieli trzymać swoje kontakty w tajemnicy, ponieważ w tamtym czasie w Londynie, za zachowania homoseksualne groziła kara śmierci. Z drugiej strony pojawiają się głosy, że za surowymi przepisami stało społeczne przyzwolenie i nie było to nic niezwykłego.

Zwolennicy tezy o heteroseksualności Szekspira wciąż pozostają sceptyczni. Podkreślają, że zaadresowanie sonetów do mężczyzn może być równie dobrze kreacją literacką. Zwracają również uwagę na antyczny charakter męskich przyjaźni, które nosiły znamiona zachowań homospołecznych i zaznaczają, że mogły to być tego typu relacje.

Pozostaje nam zaczekać na opublikowanie wyników badań Prof. Stanley'a Wellsa i dr Paula Edmondsona. Być może rzucą nowe światło na orientację seksualną Szekspira – jedną z największych zagadek ludzkości.

ZOBACZ TEŻ: #NieKochamInaczej: "Jestem gejem. Niektórzy z Was będą mnie omijać szerokim łukiem, ale wolę to, niż milczenie"