Jak rozmawiać z dzieckiem, aby wzmocnić więź?
1. Traktuj dziecięce sprawy poważnie
Mówi się, że każdy człowiek jest istotą społeczną. To stwierdzenie zakłada, że wszyscy potrzebujemy interakcji, które budują naszą pozycję w społeczeństwie. Choć od najmłodszych lat dążymy do nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi, nie oznacza to, że jako dzieci pragniemy jak najlepiej zaprezentować się wśród obcych. Wspomniane budowanie pozycji w wieku dziecięcym oznacza raczej poszukiwanie akceptacji w społeczności, którą dla malucha jest jego rodzina.
Jako dorośli powinniśmy podbudowywać maluchy, wzmacniać ich poczucie własnej wartości i kibicować w realizowaniu małych celów, nawet jeśli wydają się nam niedorzeczne. Jeśli nie wiesz, o czym rozmawiać z dziećmi, pozwól im poprowadzić rozmowę. Jeśli dasz im szansę i stworzysz atmosferę, w której poczują się swobodnie, z pewnością chętnie podzielą się z tobą swoimi zmartwieniami i sekretami.
Pamiętaj jednak, by traktować sprawy malucha poważnie. Okazując lekceważenie bądź znudzenie, zniechęcisz go do rozmowy i sprawisz, że przestanie cię traktować jako osobę godną zaufania.
2. Okaż szacunek
Rozmawiając z dzieckiem, musisz pamiętać o tym, by realizować zasady dialogu, a nie monologu. Jeśli chcesz, by maluch słuchał tego, co mówisz, ty również musisz spróbować zrozumieć jego punkt widzenia i okazać mu szacunek godny równemu sobie rozmówcy.
Aby osiągnąć sukces w komunikacji z najmłodszymi, musisz pokazać im, że jesteś w stanie zrozumieć ich punkt widzenia i okazać empatię. Często nie okazujemy dziecku należytego szacunku, nastawiając się na krytykę jego zachowania. Jako rodzice chcemy, by nasze dziecko wyrosło na osobę komunikatywną, empatyczną, wrażliwą i lubianą, jednak bardzo często zapominamy o najważniejszym - dawaniu im przykładu.
To Cię może zainteresować:
3. Nie oceniaj
Nic bardziej nie obniża samooceny niż surowa krytyka. W szczerej rozmowie powinniśmy traktować dziecko jak przyjaciela i pamiętać, że oczekuje od nas zrozumienia, a nie oceny. Dzieci darzą dorosłych bezwarunkowym zaufaniem. W starszych dostrzegają autorytet, mądrość i doświadczenie, którego same nie mogłyby zdobyć. Jeśli osoba, której zdanie tak bardzo się dla nich liczy, zdyskredytuje ich lub ich postępowanie, może to skutkować długotrwałą utratą poczucia własnej wartości i nieśmiałością w wyrażaniu własnej opinii.
Zobacz także:
Nie tylko uwagi kierowane wprost mogą być odbierane jako krytyka. Nawet kiedy nie mamy złych intencji, możemy nieumyślnie urazić naszego małego rozmówcę - czasem automatycznie poprawiamy dziecko, zupełnie nie zdając sobie z tego sprawy. Ciągłe korygowanie błędów językowych, szukanie synonimów dla mało wyszukanych słów lub zwracanie uwagi na ton głosu lub akcent wpędzają dziecko w poczucie, że nie jest dla nas odpowiednim partnerem do rozmowy. Skutkiem tego są często późniejsze unikanie kontaktu, zdawkowe odpowiedzi na zadane przez dorosłych pytania, czy szukanie zrozumienia jedynie wśród rówieśników.
4. Postaw na szczerość
Szczerość to podstawową zasada komunikacji nie tylko pomiędzy dziećmi, a ich rodzicami, ale wszystkimi ludźmi. Wiedza o tym, w jaki sposób wyrażać swoje zdanie i wyznaczać granice, jednocześnie nie urażając niczyich uczuć jest bardzo cenna i niezbędna w dorosłym życiu, dlatego bardzo ważne, by przyswajać ją od najmłodszych lat.
Kwestia tego, jak rozmawiać z dzieckiem szczerze, lecz bez elementów oceny może wydawać się trudna, jednak w rzeczywistości ogranicza się do kilku podstawowych zasad. Pierwsza z nich mówi o tym, że szczerość nie równa się nieuprzejmości. Dzielenie się swoimi poglądami i przemyśleniami oraz komentowanie zwierzeń innych nie powinno zmienić się w falę narastającej krytyki. Druga zasada opiera się na tym, że aby zachęcić dziecko do szczerości w relacjach z rówieśnikami, należy pozwolić im na szczerość w gronie rodzinnym. Jeśli jako dorośli będziemy szanować granice, które dziecko wyznacza, zrozumie ono, że asertywność przynosi realne efekty.
Bardzo ważne jest również, by nie okłamywać malucha. Nawet tak zwane „białe kłamstwo” nie ma uzasadnienia w relacjach z najmłodszymi. Mijając się z prawdą, pokazujemy się jako osoby niegodne zaufania, z którymi nie warto dzielić się szczegółami ze swojego życia. Co więcej, normalizując kłamstwo w rozmowach z dzieckiem, uczymy je takiego postępowania i możemy mieć pewność, że prędzej czy później wykorzysta tę lekcje w kontaktach z obcymi.
Przeczytaj również:
5. Używaj prostego języka
Nie wiesz, jak rozmawiać z dzieckiem, żeby słuchało? Masz wrażenie, że próbowałeś już wszystkiego, lecz maluch pozostaje głuchy na twoje słowa? Zastanów się, czy być może nie posługujesz się zbyt trudnym słownictwem. Słysząc obco brzmiące słowa, których znaczenie nie jest jasne, dziecko traci zainteresowanie rozmową i skupia uwagę na innych rzeczach.
Czasem próbę usprawnienia komunikacji z dzieckiem warto rozpocząć od autorefleksji. Pomyśl, czy kierując w stronę malucha skomplikowane pytania i polecenia, nie wymagasz od niego zbyt wiele.
Ta zasada jest szczególnie ważna podczas zdobywania nowych umiejętności. Jeśli nie wiesz, jak nauczyć dzieci wiązać buty, odczytywać godzinę na zegarze wskazówkowym, czy posługiwać się nożem i widelcem, rozwiązaniem może być formułowanie prostych komunikatów. Już samo mierzenie się z nowym wyzwaniem jest dla dziecka dużym przeżyciem, dlatego nie warto dokładać mu stresu, zwracając się do niego w sposób niezrozumiały. Najmłodsi są ciekawi świata i chętnie uczą się nowych rzeczy, fascynując się nawet najprostszymi codziennymi czynnościami. Używaj w ich obecności prostego języka, a zobaczysz, że ich chłonne umysły jeszcze szybciej przyswoją informacje i wskazówki.
Zobacz także:
