Św. Idzi – cudotwórca, który uciekał przed ludzką chwałą. Jak łania odmieniła jego samotne życie?

W tym artykule:

1. Życiorys św. Idziego
2. Kogo i czego patronem jest św. Idzi?
3. Jak i kiedy zmarł święty Idzi?
4. Dzień św. Idziego w Polsce
5. Relikwie świętego Idziego
6. Ikonografia chrześcijańska – św. Idzi

Życiorys św. Idziego

Nie istnieje zbyt wiele informacji o żywocie świętego Idziego. Wiadomo, że święty urodził się w około 640 – 650 roku w Grecji, a dokładniej w Atenach w królewskim rodzie. Rodzicami chłopca byli Teodora i Pelagii, zamożni państwo, którzy zapewnili synowi wysokie wykształcenie, a także wychowanie w duchu chrześcijańskim.

Po śmierci swoich opiekunów młodzieniec rozdał cały majątek ubogim. Idzi wyróżniał się pokorą, miłością do Boga i bliźniego, ponadprzeciętną empatią. Gdy wykształcony okrył kalekę, schorowany mężczyzna odzyskał sprawność. Od tego czasu młodzieniec uznawany był nie tylko za miłosiernego człowieka, ale i cudotwórcę. Czczony przez tamtejsze społeczeństwo, Idzi przestraszył się chwały ludzkiej, dlatego postanowił uciec na pustkowie i oddać się rozmyślaniom, modlitwom, chwale Bożej. Na swojej drodze spotkał Werdema, młodzieńca podzielającego jego wartości, z którym zamieszkał w dolinie rzeki Gardo.

Szybko jednak okazało się, że Idzi na pustkowiu nie zazna spokoju. Sława jego cudów przyciągała ciekawskich. Wtedy pustelnik postanowił zamieszkać samotnie w jaskini. Legenda głosi, że Bóg zesłał mu łanię dla towarzystwa i w celu dostarczenia pokarmu (mleko).

Z życiem świętego związane jest polowanie króla Gotów Flavius. Gdy jeden z myśliwych króla zobaczył w lesie łanie, popędził za nią, aż do jaskini. Łowca, zamiast postrzelić zwierzę, przebił strzałą rękę Idziego. Król obiecał pustelnikowi wybudować w miejscu jego pobytu klasztor, jeśli zgodzi się być opiekunem – opatem. Św. Idzi po dłuższym namyśle przyjął propozycję. Powstał budynek klasztorny, który w szybkim czasie przyciągnął wielu kandydatów na mnichów.

Następnie pobożny mężczyzna przyjął święcenia kapłańskie, udał się również z doradztwem do króla Karola, a w drodze powrotnej wskrzesił umarłego syna. Kolejnym etapem życia duchownego była pielgrzymka do Rzymu, podczas której wyprosił o przywileje dla klasztoru.

Przeczytaj również:

Św. Piotr Apostoł – pierwszy papież. Został świętym, mimo że trzykrotnie zaparł się Jezusa

Święty Piotr Apostoł znany jest z Ewangelii jako rybak z Galilei. To człowiek pobożny, ale nie zawsze spokojny. Mężczyzna otrzymał imię Piotr, całkowicie oddał się apostolskiej pracy, nawrócił tysiące niewiernych. Święty popełniał błędy i jest najlepszym dowodem na to, że każdy zasługuje na drugą szansę. Św. Ambroży powiedział: „Tam, gdzie jest Piotr, tam jest Kościół”. Szymon, a później Piotr, został pierwszym papieżem, nadając początek nowemu Kościołowi.

Kogo i czego patronem jest św. Idzi?

Święty Idzi znany jest jako patron matek karmiących, dobrej spowiedzi, czy też dzikich zwierząt. Pustelnik czuwa nad wieloma parafiami (np. parafia w Zakliczynie) i miastami (np. Edynburg, Osnabrück). Św. Idzi patronuje zbłąkanym, kulawym i grzesznikom, a ponadto jest uznany za patrona:

• małżonków,
• rozbitków,
• handlarzy końmi,
• epileptyków,
• rybaków,
• myśliwych,
• łuczników,
• pasterzy.

Do świętego wierni wznoszą swoje prośby podczas zmagań z bezpłodnością i w walce z chorobami psychicznymi. Warto również wspomnieć, że to św. Idzi uważany jest za wspomożyciela pomagającego odkryć i zrealizować potrzeby ciała oraz duszy.

Jak i kiedy zmarł święty Idzi?

Święty Idzi zmarł 1 września około 720 – 725 roku w Saint-Gilles (Francja). Gdy opat wrócił do klasztoru z Rzymu, Bóg oznajmił mu dzień jego śmierci, co Idzi przekazał braciom. Święty umarł jako szczęśliwy człowiek przy wspólnej modlitwie z zakonnikami. Podobno ludzie słyszeli chór aniołów, unoszący jego duszę do nieba.

Dzień św. Idziego w Polsce

Wspomnienie liturgiczne świętego Idziego odbywa się 1 września w Kościele katolickim, a 14 września (według kalendarza gregoriańskiego) w Kościele prawosławnym. W polskiej tradycji Dzień świętego Idziego związany jest z oficjalnym zakończeniem żniw, stąd przysłowia:

• „Św. Idzi – pszczółka w polu nic nie widzi”,
• „Idziego – bierz się do siania pilnego”,
• „Dzień św. Idziego, gdy się wypogodzi, cztery niedziele potem pogodą dogodzi”.

Krótka modlitwa do św. Idziego

Panie pozwól nam w czasie naszej ziemskiej wędrówki nieustannie myśleć o sprawach niebios i naśladować przykład doskonałości ewangelicznej, jaki nam dałeś w osobie św. Idziego opata. Amen.

Pieśń o świętym Idzim

Święty Idzi, nasz patronie do Ciebie wołamy,

na tej ziemi łask spragnionej oręduj za nami.

U stóp Matki Przenajświętszej pomocy wzywamy.

Święty nasz wspomożycielu oręduj na nami.

Upragnionym macierzyństwem

ciesz nasze rodziny.

Chroń nam dzieci, chroń nam młodzież

serdecznie prosimy.

U stóp Matki Przenajświętszej pomocy wzywamy,

Święty nasz wspomożycielu oręduj na nami.

Niechaj miłość, dobroć, pokój

w naszych domach gości.

Niech ustąpią złe nałogi,

nienawiści, złości!

U stóp Matki Przenajświętszej pomocy wzywamy,

Święty nasz wspomożycielu oręduj na nami.

Relikwie świętego Idziego

Szczególne miejsce kultu (grób) św. Idziego znajduje się w Saint-Gilles. Relikwie święte umieszczono również w parafii św. Idziego w Choceniu. Do relikwiarza jednego z Czternastu Świętych Wspomożycieli można pomodlić się również w polskich świątyniach np. w:

• bazylice archikatedralnej św. Stanisława i św. Wacława,
• kościele parafialnym pw. św. Idziego w Zrębicach,
• kościele św. Idziego w Inowłodzu.

Ikonografia chrześcijańska – św. Idzi

W ikonografii chrześcijańskiej święty Idzi przedstawiany jest jako mężczyzna w średnim wieku w habicie zakonnym. Opat benedyktyński wyróżnia się krótkimi włosami i najczęściej (ale nie zawsze) dłuższą brodą. Wizerunek eremita nierzadko ukazywany jest na tle jaskini. Ponadto do głównych atrybutów świętego można zaliczyć:

• łanię,
• laskę pasterską,
• rękę przebitą strzałą,
• księgę reguły w dłoni.

Zobacz także:

Św. Patryk sprowadził chrześcijaństwo na irlandzką wyspę. Po co trzymał w ręku koniczynę i co łączy biskupa z wężami?

Św. Patryk pogłębiał wiarę chrześcijańską w niewoli. Jego życie od samego początku związane było z patowymi sytuacjami i ogromnymi wyzwaniami. O losach świętego można dowiedzieć się z jego autorskich dzieł: „Wyznanie” i „List do żołnierzy Korotyka”. Gdy Święty Patryk uciekł i zawalczył o wolność, otrzymał kolejne arcytrudne zadanie – nawrócenie pogan w Irlandii na wiarę chrześcijańską.