"Metoda kanapki" w wychowaniu dziecka: ten sposób pokochali rodzice

Oczywiście każdy rodzic najchętniej powiedziałby prosto z mostu o co mu chodzi, ale hola, hola. Dajcie sobie na wstrzymanie i zacznijcie od pozytywnego przekazu. W ten sposób unikniecie negatywnych emocji i jest duża szansa, że dziecko naprawdę zrozumie twój przekaz. Wcale nie chodzi tutaj o wywyższanie dziecka pod niebiosa. Może to być prosty komunikat w stylu: "Podoba mi się, jak sprzątnąłeś swój pokój". Wymień jedną rzecz i przejdź krok dalej.

Właśnie teraz nastąpił ten moment, kiedy trzeba przekazać dziecku, co zrobiło nie tak. Bądź konkretna i stanowcza, niech twoje słowa będą konstruktywne. Poproś dziecko, żeby wyjaśniło przyczynę swojego zachowania. Porozmawiajcie o konsekwencjach i spróbujcie znaleźć rozwiązanie. To oznacza, że powinny paść słowa w stylu "Nie podoba mi się, że rozwalasz to, co zbudowała twoja siostra".

Metoda kanapki zaczyna wyglądać w ten sposób:

1. "Podoba mi się, jak sprzątnąłeś swój pokój".

2. "Nie podoba mi się, że rozwalasz budowlę, którą zbudowała twoja siostra".

Pozwól dziecku powiedzieć coś w swojej obronie. Zazwyczaj to my mówimy i to najczęściej srogim głosem stojąc jak kat nad dzieckiem i nie dajemy mu dojść do głosu. Niech tym razem będzie inaczej i twoje dziecko będzie miało przestrzeń na wypowiedzenie się. Teraz jest odpowiedni moment na kolejny pozytywny komunikat, najlepiej motywujący dziecko.

"Metoda kanapki" prezentuje się jak poniżej:

1. "Podoba mi się, jak sprzątnąłeś swój pokój".

2. "Nie podoba mi się, że rozwalasz budowlę, którą zbudowała twoja siostra".

3. Wiem, że coś cię zdenerwowało i dlatego tak się zachowałeś.

Ważne, żeby cała rozmowa zakończyła się pozytywnie, a w dziecku nie zostało poczucie winy za niewłaściwe zachowanie. "Chodź, pobawmy się razem i zbudujmy jeszcze większą wieżę ze wszystkich klocków".

Poniżej krok po kroku na konkretnym przykładzie widać, jak wygląda "metoda kanapki":

1. "Podoba mi się, jak sprzątnąłeś swój pokój".

2. "Nie podoba mi się, że rozwalasz budowlę, którą zbudowała twoja siostra".

3. "Wiem, że coś cię zdenerwowało i dlatego tak się zachowałeś".

4. "Chodź, pobawmy się razem i zbudujmy jeszcze większą wieżę ze wszystkich klocków".