SZYNKA PARMEŃSKA
Włoskie prosciutto to najsłynniejsza na świecie włoska szynka. Jest produkowane w okolicach Parmy, stąd jego nazwa. Szynkę przygotowuje się ze specjalnego gatunku świń karmionych w ściśle określony sposób. Udziec jest solony w kilku etapach, a następnie leżakuje około roku w pomieszczeniu owiewanym nadmorskim świeżym powietrzem i zapachem dochodzącym z okolicznych gajów oliwnych. W trakcie tego procesu mięso nabiera intensywnego słodko-słonego smaku. Szynkę przed podaniem kroi się w cieniutkie plasterki. Można nimi owinąć cząstki melona czy paluszki grissini. Dobrze też komponuje się ze świeżymi figami oraz mozzarellą.
SALAMI
Specjał włoski (ale też węgierski). Bardzo trwała, długo dojrzewająca kiełbasa z wyraźnie widocznymi białymi lub różowymi cętkami tłuszczu. Do jej wytwarzania stosu-je się przede wszystkim wieprzowinę, rzadziej wołowinę, a nie – jak się powszednie sądzi – mięso z osła (dodawane jest ono tylko do jednego gatunku tej wędliny). Ważnym składnikiem salami są przyprawy (np. papryka, ziele angielskie, nasiona kopru). Dodaje się też często wino. Biały nalot pleśni na skórce chroni kiełbasę przed zepsuciem.
SZYNKA SERRANO
Hiszpańska odmiana suszonych, długo dojrzewających szynek. Nazwa pochodzi od tradycyjnego miejsca suszenia mięsa, czyli gór (sierra), gdzie niskie temperatury ułatwiają jego dojrzewanie. Na jakość szynki wpływa też to, czym były karmione świnie – w przypadku szynki najwyższej jakości (jamon de bellota) są to wyłącznie żołędzie i zioła. W Hiszpanii serrano tradycyjnie sprzedaje się świeżo krojone prosto z udźca (istnieje nawet specjalny zawód krajacza szynki). Cienkie plasterki serrano najlepiej smakują z białym pieczywem.
BRESAOLA
Specjalność północnych Włoch – solone mięso wołowe, suszone na powietrzu przez 2–3 miesiące. Ma niemal purpurowy kolor i intensywny, swoisty smak przywodzący na myśl ściółkę leśną i suszone śliwki. Plastry bresaoli podaje się często posypane płatkami parmezanu i skropione oliwą.
PASTRAMI
W klasycznej wersji przygotowuje się je z mięsa wołowego (ale w podobny sposób przyrządza się też m.in. mięso z kaczki i indyka). Doprawia się je następnie ziołami, przyprawami, po czym suszy i wędzi w dymie. Uzyskane mięso jest miękkie i delikatne, ale zdecydowane w smaku. Można podawać je na ciepło lub zimno jako składnik np. kanapek.
CHORIZO
Tradycyjna kiełbasa hiszpańska z wieprzowiny. Swój smak zawdzięcza pikantnej papryce wędzonej pimiento. Poszczególne typy chorizo różnią się między sobą stopniem zmielenia składników, średnicą, stopniem ostrości. Mogą być w formie surowej lub suszonej. Suszone chorizo jest dodawane m.in. do różnego rodzaju tapas.
Tekst przygotowany przy współpracy z delikatesami ALMA
