Świadectwo pracy to dowód dla kolejnego pracodawcy, ze wcześniej byłaś zatrudniona, a także źródło informacji o stanowisku i czasie pracy. Jest podstawą do określenia wymiaru świadczeń pracowniczych – wynikających z Kodeksu Pracy (dni urlopu) i tych przysługujących na podstawie wewnętrznych regulaminów firm (np. premia za staż pracy, nagroda jubileuszowa). Zwróć uwagę, by okres zatrudnienia podany na świadectwie był bardzo dokładny, co do dnia. Ma to potem ogromne znaczenie przy wyliczaniu emerytury.
Pracodawca musi wpisać do świadectwa:
● Okres i rodzaj wykonywanej pracy – wpisuje się tylko to, co widniało w twoich obowiązkach, nawet jeśli czasowo zostałaś oddelegowana na trzy miesiące do pracy w innym dziale, na innym stanowisku.
● Stanowiska, jakie zajmowałaś.
● Twój czas pracy (np. czy cały etat, czy pół). W czas pracy wlicza się tylko terminy wynikające z twojej umowy o pracę.
● Tryb rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy (np. za porozumieniem stron, za wypowiedzeniem). Wpisuje się tylko podstawę prawną, np. umowę rozwiązano w trybie art. 52 par. 1 kp.
● Czas, za który przyznano ci odszkodowanie z powodu zwolnień grupowych, upadłości lub likwidacji zakładu pracy (jeśli z któregoś z tych powodów skrócono ci okres wypowiedzenia umowy o prace).
● Liczba dni urlopu wypoczynkowego, który wykorzystałaś w roku.
Powinnaś dostać świadectwo pracy:
Od razu po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy o prace. Nie musisz prosić ani składać wniosku. Pracodawca nie może uzależniać wydania ci świadectwa pracy od tego, czy się z nim rozliczyłaś (np. nie oddałaś służbowego telefonu). Bez znaczenia dla obowiązku wydania świadectwa jest rodzaj umowy o pracę (na okres próbny, na czas określony, na czas wykonania określonej pracy, na czas nieokreślony) i sposób jej rozwiązania (za porozumieniem stron, za wypowiedzeniem).
