O co tak naprawde chodzi w rodzicielstwie bliskości? To termin utworzony przez amerykańskiego pediatrę Williama Searsa. W dużym skrócie polega na zapewnieniu dziecku bliskości, opartej na miłości oraz wsłuchaniu się w potrzeby malucha i odpowiadaniu na nie z szacunkiem. Nie jest to tak zwane "bezstresowe wychowanie", rodzic wyznacza dziecku granice.
Co wyróżnia rodzicielstwo bliskości:
- Naturalny poród i bliskość po nim, kontakt skóra do skóry.
- Karmienie piersią - mleko matki zawiera wyjątkowe składniki, których nie zastąpi sztuczny pokarm.
- Noszenie dziecka - na ręku, w chuście, nosidle. Z badań wynika, że dzieci noszone są spokojniejsze, mniej kapryśne, rzadziej płaczą. Wiązanie chusty nie jest skomplikowane, można sie tego nauczyć oglądając filmiki w internecie albo na specjalnych pokazach.
- Spanie z dzieckiem lub blisko niego - każda rodzina wypracowuje swój własny model. Wspólne spanie to większy kontakt z dzieckiem, możliwość nocnego karmienia, mniejszy lęk dziecka przed nocą, separacją i ciemnością.
- Reagowanie na płacz dziecka - każdorazowa reakcja, wsłuchanie sie w potrzeby malca. Rodzicielstwo bliskości nie akceptuje postawy "Niech dziecko sie wypłacze".
- Dotyk - noszenie na rękach, całowanie, głaskanie, przytulanie, masowanie dziecka - pozwala zbudować wyjątkową więź, buduje poczucie bezpieczeństwa.
- Spędzanie czasu z dzieckiem - wystarczy sama obecność rodziców, żeby dziecko poczuło się bezpiecznie. Należy pamiętać jednak o tym, żeby być razem, a nie tylko przebywać. Niektórzy rodzice (mama lub tata) rezygnują z pracy by być bliżej swoich pociech.
Oczywiście nie wszystkie te rzeczy trzeba robić równocześnie, żeby wychowywac dziecko w duchu rodzicielstwa bliskości. Więcej informacji na ten temat znajdziecie w książce "Rodzicielstwo bliskości. Jak budować więź z dzieckiem" Natalii i Krzysztofa Minge. Oto kilka pytań i odpowiedzi na temat rodzicielstwa bliskości do autorów tej publikacji - psychologów.
Jakie są podstawowe zasady rodzicielstwa bliskości? Tak naprawdę rodzicielstwo bliskości ma jedną główną zasadę – każdemu należy się szacunek i każdy ma prawo do tego, by jego potrzeby zostały zaspokojone. Dotyczy to w takim samym stopniu dziecka, jak i rodziców. Wszystko to, co stało się symbolami rodzicielstwa bliskości – noszenie w chuście, spanie razem z dzieckiem, karmienie piersią – to są tylko sposoby, przy pomocy których łatwiej jest realizować tą podstawową zasadę.
Czy budowanie silnej więzi z dzieckiem można rozpocząć już w czasie ciąży? Można, ale nie polega to na tym, że należy stosować jakieś konkretne techniki. Ważniejsze jest spojrzenie na małego człowieka jako osobę i podjęcie próby poznania jej. O wiele łatwiej zaakceptować nowonarodzone dziecko, gdy w czasie ciąży rodzice zastanawiali się, kim ono jest czy może się stać, zamiast rozmyślać, jakie być powinno.
Jak tuż po porodzie wzmacniać swoją więź z maleństwem? Nie tyle wzmacniać, co budować. W pierwszym okresie, po prostu trzeba z dzieckiem być i próbować się w niego wsłuchać, otworzyć się na niego. Ludzki organizm jest tak skonstruowany, że już samo przebywanie z dzieckiem, dotykanie go, czucie jego zapachu, sprawia, że między nim a rodzicami powstaje głęboka więź. Jeżeli coś dzieje się inaczej, proces ten może się wydłużyć. Nawet, jeżeli tak będzie, podstawą pozostaje bycie z dzieckiem i poznawanie go.
Co zrobić, jeśli młoda mama lub młody tata czują, że podążanie wg pewnych zasad jest ponad ich siły? Dać sobie spokój z jakimikolwiek narzuconymi z góry zasadami. W rodzicielstwie najważniejsze jest wsłuchiwanie się w siebie i dziecko oraz ustalanie takich zasad, które będą wygodne dla obu stron. Rodzicielstwo nie zawsze jest przyjemne, jednak nie ma żadnych powodów, by czynić je męczarnią dla którejkolwiek ze stron.
Jak dużą przeszkodą w budowaniu bliskości z dzieckiem może być praca mamy lub taty? Jak stosować się do zasad rodzicielstwa bliskości, gdy czas przebywania z maleństwem jest ograniczony? Praca, o ile nie oznacza przebywania poza domem tygodniami, wcale nie musi być przeszkodą. Ważne jest, by czas, który rodzice spędzają z dzieckiem był czasem bliskości i wzajemnego poznawania, by mama, czy tata po powrocie do domu byli rzeczywiście z dzieckiem, a nie obok niego. W tym przypadku bardzo pomocnym może okazać się karmienie piersią, noszenie czy wspólne spanie.
