ENDOMORFICY, czyli dusze towarzystwa
To najczęściej dzieci nieco pulchne, o zaokrąglonej budowie ciała, ze skłonnością do tycia, ponieważ mają wolną przemianę materii. W zachowaniu cechuje je uprzejmość, delikatność i tolerancja. Są otwarte na świat i ludzi, swobodne w zachowaniu, spokojne. Lubią wygody i sen. Pogodni i przyjacielscy, są zazwyczaj duszą towarzystwa. Sen endomorfików jest głęboki. Nie mają żadnych zahamowań w okazywaniu uczuć.
Nasza rada
Ponieważ endomorficy mają skłonności do tycia, ogranicz dziecku słodycze i tłuszcze. Zachęć je do uprawiania sportu, razem aktywnie wypoczywajcie. Spróbuj nauczyć swoje dziecko większej powściągliwości. Nadmierne okazywanie uczuć i zbytnia ufność sprawiają, że łatwo je zranić.
MEZOMORFICY, czyli urodzeni przywódcy
Mają mocną budowę ciała i silne mięśnie, grube kości, dobrze rozwinięte serce i układ krążenia. W ich ruchach dominuje pewność siebie. Bardzo lubią przygodę, wysiłek, walkę, hałasowanie. Są mało wrażliwi na ból i pełni inicjatywy. Lubią działać w trudnych sytuacjach. Uwielbiają dominować. Mają małe zapotrzebowanie na sen i często należą do „rannych ptaszków”.
Nasza rada
Zobacz także:
Jeśli twoje dziecko jest mezomorfikiem, zapisz je na zajęcia sportowe, bo uwielbia ruch. Wysiłek rozładuje też drzemiącą w nim agresję. Ponieważ jest stosunkowo mało wrażliwe na cudze potrzeby i uczucia, staraj się mu je uświadomić, mówiąc np. „Przegrałeś wyścig z Jackiem i było ci przykro. Pomyśl, tak samo czuje się Tomek, gdy się śmiejesz, że nie potrafi szybko biegać”.
EKTOMORFICY, czyli skryci wrażliwcy
Dzieci te mają smukłe ciało o delikatnej budowie. Bardzo szybko spalają to, co zjedzą, są więc szczupłe. Charakteryzuje je powściągliwość w ruchach, przykładanie większej wagi do aktywności umysłowej niż fizycznej. Potrzebują dużo snu, a że bywa on płytki, nie regenerują w pełni sił i często bywają zmęczone. Są skryte, wrażliwe na bodźce, łatwo rozproszyć ich uwagę. Gdy napotykają trudności – zamykają się w sobie.
Nasza rada
Dla dziecka ektomorfika długi i obfity posiłek to prawdziwy koszmar. Dlatego powinno jeść często, ale mało. Nie wypominaj mu, że jest śpiochem. Ono potrzebuje dużo snu. Stwórz idealne warunki do nauki (cisza, spokój), bo szybko się rozprasza. Nie wyciągaj z niego na siłę informacji, gdyż jeszcze bardziej zamknie się w sobie. Spędzaj więcej czasu z dzieckiem, przytulaj je, towarzysz mu, ale niekoniecznie nakłaniaj do mówienia.
