Maniok uprawiany jest w Ameryce Południowej i Środkowej oraz Azji i Afryce. To wysoki, prawie metrowy krzew którego duże (30-90 cm i waga ok. 2-5 kg) bulwy są jadalne. Spośród kilku gatunków manioku najpopularniejszy jest maniok jadalny z którego korzeni uzyskuje się mąkę, ale także kauczuk. Maniok znajduje się na trzecim miejscu po pszenicy i ryżu jako najpopularniejszy składnik diety ludzi na całym świecie. Bulwy manioku są bogate w skrobię, ale zawierają też trujący składnik, który likwiduje wysoka temperatura, więc smażenie lub gotowanie (także namaczanie w wodzie przez dobę niweluje tą substancję).
Maniok można jeść podobnie jak ziemniaki, a więc w postaci gotowanej lub purée, a także duszony z innymi warzywami. Popularny jest też maniok smażony, podawany jako przekąska. Z granulek tapioki otrzymywanych z manioku można piec ciasta czy robić puddingi. Również indiański chleb Cazabe wytwarza się z tego popularnego warzywa. Okrągłe i płaskie placuszki to podstawa jadłospisu wielu amazońskich plemion. Jego ogromnym plusem jest fakt, że w przeciwieństwie do zwykłego chleba nie pokrywa się szybko pleśnią w wilgotnym klimacie.
