George Dryer (Gerard Butler) był niegdyś światowej klasy piłkarzem, który zachwycał swoją grą fanów na stadionach całej Europy, jednakże widzowie „Trenera bardzo osobistego” poznają go jako bankruta przybywającego do małego miasteczka McLean w stanie Wirginia. George pragnie naprawić w zasadzie nie istniejące relacje ze swoim dziewięcioletnim synem Lewisem (Noah Lomax), z którym w ciągu pięciu lat od rozwodu z piękną Stacie (Jessica Biel) widywał się raczej sporadycznie. Mężczyzna jest świadomy swych przeszłych przewinień, liczy jednak wyrozumiałość bliskich mu niegdyś osób, pragnąc odmienić swoje oraz ich życie. Wprowadza swój plan w życie od znalezienia pracy niedaleko miejsca zamieszkania Lewisa, aby zacząć wynagradzać chłopakowi stracony czas. Stacie kibicuje takiej postawie, przekonuje więc George’a, by został trenerem drużyny piłkarskiej syna. Gdzieżby jej przyszło do głowy, że jej były mąż zostanie przy okazji uznany przez matki młodych zawodników za ideał mężczyzny!



Pierwsza nadciąga Barb (Judy Greer), rozwódka poszukująca każdego możliwego potwierdzenia swojej atrakcyjności. Następnie na horyzoncie pojawia się Denise (Catherine Zeta-Jones), niegdyś pnąca się po szczeblach kariery prezenterka telewizyjna, obecnie znudzona swoim życiem kura domowa, która oferuje George’owi – nie bez dwuznaczności i podtekstów – pomoc w zdobyciu pracy komentatora sportowego. Nie można także zapominać o sponsorze drużyny, bogatym ponad miarę Carlu Kingu (Dennis Quaid), który szybko zaprzyjaźnia się z nowym trenerem, by móc chwalić się przed wszystkimi współpracownikami zażyłością z gwiazdą o światowej renomie. Nawet żona Carla, Patti (Uma Thurman), która przez wszystkie te lata nie zdradziła zdradzającego ją nagminnie mężulka, traci dla George’a głowę, gdyż ten wydaje jej się być dosłownie wszystkim, czym Carl nigdy nie potrafił dla niej być. Na boisku George może sprawować całkowitą kontrolę i niepodzielną władzę, prowadząc swoich młodych podopiecznych do zasłużonych zwycięstw, ale poza murawą nie ma na to żadnych szans. Jego życie zamienia się w prawdziwy – choć niewysłowienie przyjemny – koszmar, ponieważ wszystko, co się wokół niego dzieje, przeszkadza mu w spędzaniu czasu z synkiem. W jaki sposób George ma się skupić na nauce bycia dobrym ojcem, przy okazji naiwnie wierząc w możliwość odzyskania miłości uroczej Stacie, kiedy pół miasteczka, w którym mieszka, wydaje się walczyć o jego względy?