Przepowiednie św. Charbela: co mnich chciał przekazać światu?

Święty Charbel to mnich pochodzący z Libanu, który większość swojego życia spędził jako pustelnik. Oddalony od ludzi wiódł życie ascety, umartwiając się i poszcząc. Sławę osiągnąć dopiero po śmierci jako mistyk i wielki cudotwórca. Za jego wstawiennictwem dokonało się wiele uzdrowień. Wierzący, który modlili się do Charbela i odwiedzali jego grób, doświadczyli wielkich przemian. Ciężkie i nieuleczalne choroby opuszczały ich ciała. Duchowny dawał świadectwa swojej świętości nie tylko przez czynienie cudów. 

Przepowiednie św. Charbela są wymowne poprzez swoją ciszę. Mnich był znany z wielkiej mądrości i zadumy. Kontemplacja w zupełnej ciszy przybliżała go do Boga. Według duchownych i badaczy fenomenu świętego to właśnie jego milczenie miało być przestrogą dla ludzi, aby przestali skupiać się na rzeczach materialnych i zwrócili się w stronę niebios. 

Św. Charbel i ciche przepowiednie skupiają się na tym, aby ludzkość znów zbliżyła się do Boga poprzez głęboką modlitwę i skromność. Mistycyzm libańskiego mnicha zaczął objawiać się już za życia. Otrzymywał objawienia od Matki Boskiej i miał zdolność przewidywania śmieci już z daleka. Duchowny dawał ludziom wskazówki za życia, ale dopiero, gdy umarł rozpoczęły się wyjątkowe i niewytłumaczalne wydarzenia.

Zobacz także: 

Pustelnik podczas odprawiania mszy dostał udaru mózgu, w wyniku czego umarł. Miało to miejsce w Wigilię Bożego Narodzenia w 1898 roku. Został pochowany na cmentarzu przy klasztorze. Już w noc pochówku zaczęły dziać się niesamowite rzeczy. Nad grobem zakonnika zaczęła unosić się jasna poświata. Trwało to aż przez 45 dni. Wedle interpretatorów mistycyzmu świętego to również był ważny znak dla ludzi, aby dążyli do świętości. Przepowiednie św. Charbela są więc niemym wołaniem, aby świat na nowo zaczął uczyć się umiaru i prostego życia.

Oprócz przepowiedni świętego Charbela, o tym, jak potoczą się losy świata, ostrzegali także inni mistycy. Do najbardziej znanych przepowiedni zalicza się: 

Zobacz także:

Św. Charbel: cuda i niesamowite uzdrowienia 

Po śmierci zakonnika wokół jego grobu zaczęły gromadzić się tłumy ludzi. Wówczas nastąpiły pierwsze cuda. Pielgrzymi, którzy przybywali z nieuleczalnymi chorobami, natychmiast wracali do zdrowia. Po tych niesamowitych wydarzeniach duchowni zdecydowali się na ekshumację zwłok Charbela. Okazało się, że jego ciało pozostało w nienaruszonym stanie i wydzielało specyficzną ciecz, którą szybko określono jako olej świętego Charbela. Wydzielina ta miała właściwości lecznicze. Osoby, które smarowały nią chore miejsca, natychmiast stawały się zdrowe. 

Ciało mnicha dokładnie oczyszczono, usunięto z niego wnętrzności i przeniesiono do klasztornej kaplicy. Mimo tych zabiegów oleista ciecz nie przestawała się pojawiać. Kult pustelnika rósł z roku na rok. Do miejscowości Annaja, gdzie święty Charbel spędził ostatnie lata życia, napływały tłumy ludzi. A liczba uzdrowień coraz bardziej się powiększała.

Wreszcie w 1927 roku komisja kościelna zbadała zwłoki. Po tym wydarzeniu zdecydowano się na umieszczenie ciała mistyka w metalowej trumnie i zamurowaniu go w grobowcu kaplicy. To jednak nie zatrzymało gromadzenia się płynu. Olej świętego Charbela przeciekał przez mury, a gdy trumnę ponownie otwarto w 1950 roku, jego ciało nadal było zachowane w bardzo dobrym stanie. Te niesamowite wydarzenia miały miejsce aż do roku 1977, gdy nastąpiła kanonizacja mnicha. 

Klasztor w Annaya został przeistoczony w sanktuarium świętego Charbela. Grób świętego do dziś odwiedza tysiące wiernych z całego świata. Ludzie modlą się do pustelnika i proszą go o uzdrowienie. Za jego wstawiennictwem mają miejsce wyjątkowe sytuacje. Pielgrzymi doświadczają cudów i niewytłumaczalnych uzdrowień.

Zobacz także: 

Kim był ojciec Charbel? 

Mistyk ze Wschodu urodził się 8 maja 1828 roku w małej wiosce Biqa-Kafra. Pochodził z biednej libańskiej rodziny, a w wieku 23 lat postanowił wstąpić do zakonu św. Marouna w miejscowości Annaya i tam obrał imię Charbel. Po 16 latach służby oddalił się od innych współbraci i wiódł pustelnicze życie. Po śmierci, która nastąpiła 24 grudnia 1898, zyskał miano mistyka i cudotwórcy. Jego ciało jeszcze wiele lat po śmierci nie ulegało rozkładowi, a sączący się z niego olej został uznany za relikwię. Ojciec Charbel często określany jest jako święty Bogiem upojony. Za jego wstawiennictwem dokonało się już wiele tysięcy uzdrowień. Papież Paweł VI kanonizował go 9 października 1977 roku. 

Gdzie w Polsce są relikwie św. Charbela? 

Relikwie świętego Charbela znajdują się w Polsce w kościele pod wezwaniem Świętego Krzyża w Krakowie. Miejsce to jest otoczone kultem i co roku gromadzi się tutaj wiele tysięcy wiernych z całego kraju. Ludzie modlą się do świętego o zdrowie i cudowne wyleczenie z ciężkich chorób. Proszą o pomoc lub dziękują za wsparcie.