Przedwczesny wytrysk, jak wynika z danych statystycznych, może dotyczyć nawet 30 proc. aktywnych seksualnie mężczyzn. To poważna dysfunkcja, która wpływa nie tylko na stan psychiczny dotkniętego problemem mężczyzny, ale także jego partnerki. Skąd bierze się to zaburzenie? Czy można je skutecznie leczyć? Co robić, aby zapobiec przedwczesnej ejakulacji? Na każde z tych pytań odpowiadamy poniżej.
Przedwczesny wytrysk - przyczyny
Przedwczesny wytrysk jest częstym zjawiskiem wśród młodych mężczyzn, którzy dopiero zaczynają współżyć. W takim przypadku, szybka ejakulacja najczęściej wynika z silnego napięcia seksualnego, a także ze stresu, jaki u niedoświadczonego partnera wywołuje zbliżenie. Z czasem, kiedy mężczyzna nabędzie już nieco praktyki w kwestii relacji intymnych, problem najczęściej znika samoistnie.
Zdarzają się jednak sytuacje, w których problem nie znika. Czasami, szybka ejakulacja pojawia się też u osób, które wcześniej jej nie doświadczały Skąd w takim przypadku bierze się przedwczesny wytrysk? Przyczyny mogą być związane z zaburzeniami psychicznymi, mogą też mieć podłoże somatyczne i neurologiczne.
Winę za zbyt szybki wytrysk często ponoszą utrwalone odruchy. Przedwczesny wytrysk zazwyczaj dotyczy mężczyzn, którzy w młodym wieku często masturbowali się z zamiarem szybkiego zaspokojenia swoich potrzeb. Przedwczesny wytrysk może też stanowić następstwo jednorazowych kontaktów seksualnych, do których dochodziło w wieku nastoletnim. Do utrwalenia odruchu szybkiej ejakulacji może też dojść w wyniku regularnego odbywania stosunków pod presją czasu.
Nie są to jednak jedyne przyczyny tego zaburzenia. Mówiąc o podłożu przedwczesnego wytrysku, należy wskazać także na następujące czynniki:
obawa przed nieplanowanym poczęciem dziecka,
zadaniowe podejście do seksu, czyli potrzeba zaspokojenia partnerki, wynikająca z obawy przed kompromitacją,
Zobacz także:
trauma związana z seksem, wynikająca ze złych doświadczeń, jakich mężczyzna doznał w przeszłości,
napięta atmosfera w związku,
zaburzenia psychiczne, przeważnie depresja i nerwica lękowa.
Męski problem w postaci zbyt szybkiej ejakulacji nie zawsze ma podłoże psychiczne. W niektórych przypadkach, dysfunkcja jest spowodowana problemami neurologicznymi i schorzeniami somatycznymi. W tym miejscu należy wskazać przede wszystkim na następujące czynniki:
nadwrażliwość żołędzi penisa,
niewystarczające napięcie mięśni zwieraczy cewki moczowej,
nadpobudliwość nerwu sromowego,
urazy skutkujące in wady wrodzone, uszkodzeniem rdzenia kręgowego,
zaburzenia wzwodu,
niedoczynność tarczycy,
cukrzyca,
choroby układu moczowego, w tym przerost lub zapalenie prostaty.
Przedwczesny wytrysk - leczenie
Przedwczesny wytrysk to zaburzenie, które może być wywołane różnymi czynnikami, zatem nie można mówić o jednej skutecznej metodzie leczenia. Jak zatem wygląda terapia szybkiej ejakulacji? Czy można skutecznie rozwiązać problem, jaki jest przedwczesny wytrysk? Leczenie, zależnie od podłoża dysfunkcji, może mieć charakter farmakologiczny, jednak w wielu przypadkach, dobre rezultaty mogą przynieść odpowiednio dobrane ćwiczenia, zmiana nawyków seksualnych i psychoterapia.
W sytuacji, gdy problem ma podłoże psychiczne, podejmowana jest psychoterapia. Może być prowadzona indywidualnie, jednak najlepsze efekty uzyskuje się, gdy w procesie terapeutycznym uczestniczy także partnerka mężczyzny, u którego występuje problem przedwczesnego wytrysku. Szybka ejakulacja jest problemem typowo męskim, jednak nie pozostaje bez wpływu także na stan emocjonalny kobiety. Odpowiednio przeprowadzona terapia pozwoli dostrzec podłoże problemu, pozwoli poprawić lub nawiązać właściwe relacje z partnerką. Udział drugiej strony w procesie leczenia jest o tyle istotny, że w wyniku występowania przedwczesnego wytrysku u swojego partnera, kobiety często wycofują się z życia seksualnego, co jest dużym błędem. Psychoterapia pozwala lepiej zrozumieć istotę problemu i uczy, jak mu przeciwdziałać.
Leczenie farmakologiczne jest realizowane przy zastosowaniu leków przeciwdepresyjnych, przede wszystkim z grupy SSRI (inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), których efektem ubocznym jest opóźnienie ejakulacji. Tego typu środki działają na układ limbiczny ośrodkowego układu nerwowego, który jest związany z aktywnością seksualną. Inną metodą leczenia farmakologicznego jest stosowanie środków miejscowych o działaniu znieczulającym. Tego typu farmaceutyki są skuteczne przede wszystkim w przypadku, gdy problem wynika ze zbyt dużej wrażliwości na bodźce seksualne.
Ile trwa leczenie przedwczesnego wytrysku?
Przedwczesny wytrysk jest problemem o różnorakim podłożu, co w praktyce oznacza, że wymaga zróżnicowanego podejścia terapeutycznego. W tym kontekście trudno jest mówić o konkretnym czasie trwania psychoterapii. W niektórych przypadkach, dobre rezultaty są uzyskiwane już po kilku sesjach. Zdarza się jednak, że skuteczne leczenie może wymagać kilkunastu wizyt u specjalisty.
W przypadku leczenia lekami z grupy SSRI, dobre efekty terapeutyczne można zaobserwować już po 4-6 tygodniach, jednak cały proces leczenia trwa od 3 do 6 miesięcy.
Przedwczesny wytrysk - jak zapobiec?
Przedwczesny wytrysk może być mniej uciążliwy, jeżeli para wprowadzi pewne zmiany w swoim życiu seksualnym. Zwykle, drugi stosunek charakteryzuje się dłuższym czasem trwania niż pierwszy. Dobrym pomysłem jest zatem ponowna wizyta w sypialni, po krótkiej przerwie. Alternatywnie, mężczyzna może masturbować się przed stosunkiem.
W przypadku niektórych par, dobre rezultaty przynosi rezygnacja z gry wstępnej lub skrócenie czasu jej trwania. Skuteczną metodą może okazać się też ograniczenie bodźców seksualnych - warto ograniczyć intensywność i głębokość penetracji i użyć prezerwatywę, nawet gdy stosowana jest inna metoda antykoncepcji.
Aby wspomóc właściwy proces leczenia i ograniczyć uciążliwy problem, należy wdrożyć ćwiczenia, mające na celu zyskanie większej kontroli nad ejakulacją.
Przedwczesny wytrysk - ćwiczenia
Przedwczesny wytrysk wymaga odpowiedniego podejścia terapeutycznego, jednak lekarze zalecają też wdrożenie nauki kontroli ejakulacji. Jak opanować przedwczesny wytrysk? Ćwiczenia mogą okazać się bardzo pomocne. Chodzi o wydłużenie fazy plateau, w trakcie której występuje największe pobudzenie seksualne.
Naukę kontroli ejakulacji należy podzielić na dwie fazy. W pierwszej, mężczyzna ćwiczy sam. Pozwoli to uniknąć stresu, który jest zjawiskiem wysoce niepożądanym.
Ćwiczenia masturbacyjne należy rozpocząć suchą dłonią, co pozwoli ograniczyć bodźce. Mężczyzna powinien próbować różnych form stymulacji i skupić się na tych, które pozwalają najdłużej utrzymać podniecenie. Gdy zbliża się wytrysk, masturbację należy przerwać. Wznowienie powinno nastąpić, gdy podniecenie nieco opadnie.
W kolejnej fazie, te same ćwiczenia należy wykonywać dłonią zwilżoną środkiem lubrykacyjnym. Dzięki temu, odczuwane będą silniejsze bodźce. Kiedy uzyskana zostanie większa kontrola nad wytryskiem, do ćwiczeń powinna przyłączyć się partnerka. Pierwsza faza powinna wyglądać tak samo, jak wcześniej, z tą różnicą, że kobieta przejmuje rolę strony aktywnej. Kolejnym etapem powinna być stymulacja oralna. Za każdym razem, gdy mężczyzna poczuje, że zbliża się ejakulacja, należy zaprzestać pieszczot. Ostatnią fazą jest stosunek, najlepiej w pozycji, w której partner ma pełną kontrolę nad przebiegiem zbliżenia.
Przedwczesny wytrysk - jak pomóc partnerowi w walce z tym problemem?
Przedwczesny wytrysk jest problemem obojga partnerów, zatem twoja pomoc w tym temacie jest nieoceniona. Nie należy udawać, że problem nie istnieje - w ten sposób, nigdy nie zostanie rozwiązany. Nie można jednak obarczać partnera winą za nieudane pożycie i tym bardziej - wycofywać się z aktywności seksualnej. Podstawą jest szczera rozmowa, zwracająca uwagę na problem. Często zdarza się, że źle pojmowana męska duma nie pozwala szukać pomocy u specjalisty. Twoja rola polega na namówieniu partnera na leczenie, w którym powinnaś aktywnie uczestniczyć.
