Niemnąca tkanina: poliester
Niemnąca tkanina powinna stanowić priorytet dla osób przykładających dużą wagę do ubioru. Jedną z nich jest poliester, produkowany ze sztucznych włókien oraz posiadający jednakową liczbę zwolenników i wrogów. Jego krytycy zwracają przede wszystkim uwagę na fakt, że poliester posiada właściwości łatwopalne i skłonność do elektryzowania się, a poza tym - co dla nich najistotniejsze - nie przepuszcza powietrza i nie pochłania potu. Nie jest w związku z tym polecany osobom posiadającym skórę wrażliwą lub atopową, ponieważ może powodować zaostrzenie problemów skórnych. Jako tworzywo syntetyczne bywa kłopotliwy także dla producentów odzieży, którzy czasami wręcz oszukują klientki, zastępując tę nazwę synonimami.
Oprócz wymienionych wad poliester posiada jednak również szereg cech pozytywnych. Po pierwsze, należy wyraźnie podkreślić, że dzisiejszy poliester nie ma już wiele wspólnego ze swoim dawnym wcieleniem, kojarzonym głównie z latami 70. XX wieku. Tamten śliski, nieprzyjemny w dotyku materiał faktycznie mógł zniechęcać, natomiast dzisiejsza wersja poliestru cechuje się dużą wytrzymałością, miękkością, a także - co dla nas interesujące - brakiem podatności na zagniecenia. Odzież wykonana z poliestru okazuje się niezwykle sprężysta i elastyczna, dzięki czemu nie trzeba jej często prasować. Z kolei jako tkanina bardzo lekka, poliester jest zupełnie bezproblemowy w praniu. Jeśli zależy Wam na powyższych właściwościach warto poszukać tkanin posiadających w składzie poliester połączony z wełną, bawełną bądź wiskozą - taka mieszanka będzie zdecydowanie lepiej przepuszczać powietrze.
Niemnąca tkanina: jedwab
Niemnąca się tkanina ubraniowa może być także wykonana z włókien naturalnych. Dobry przykład stanowi tutaj jedwab, znany już ok. 3600 r. p.n.e. w starożytnych Chinach. Przez wiele stuleci posiadanie jedwabnej odzieży uchodziło za luksus dostępny wyłącznie dla klas wyższych. Zresztą, nawet dzisiaj jedwab jest dość drogi i zarezerwowany w głównej mierze na specjalne okazje.
O zaletach jedwabiu nie trzeba nikogo przekonywać. Wszyscy znamy go jako materiał przyjemny w dotyku, gładki, zwiewny, lejący się oraz - co w tym miejscu najważniejsze - dość odporny na zagniecenia. Do wad jedwabiu można z kolei zaliczyć niezbyt dużą wytrzymałość (np. niską odporność na działanie moli i pleśni), a także wrażliwość na nasłonecznienie. Pomimo owych mankamentów, jedwab należy z pewnością do czołówki najbardziej lubianych elementów garderoby, nawet jeśli użytkowanie go wymaga od nas sporej delikatności.
ZOBACZ TEŻ:
Niemnąca tkanina: wełna
Wełnę pozyskuje się, jak wiadomo, z owczego runa. Jest to zatem tkanina naturalna, w szerokim zakresie wykorzystywana przez przemysł dziewiarski. Często używa się jej także do produkcji tkanin, które z kolei służą jako materiał na kurtki czy płaszcze.
Zalety
Wełna zachowuje odporność na wszelkie zagniecenia, co sprawia, że wykonana z niej odzież nie wymaga uciążliwego prasowania. Odznacza się także właściwościami termoizolacyjnymi, "grzejącymi" oraz świetnym przepuszczaniem wilgoci, co ochroni nas przed nieprzyjemnymi plamami potu. Jednocześnie wełna niezwykle powoli wchłania wodę, dzięki czemu, nosząc wykonany z niej płaszcz, trudno przemoknąć.
Wady
Tkaniny, które się nie gniotą, posiadają przeważnie także swoje wady. Nie inaczej jest z wełną. Wiele osób zarzuca jej na przykład szorstkość w dotyku. Tę niemiłą właściwość można wprawdzie neutralizować poprzez odpowiednie przetworzenie, ale niektórzy i tak twierdzą, że wełniane swetry gryzą. Za spory mankament wełny uznać należy także jej skłonność do uczulania. Alergia na wyroby wełniane bywa nierzadka, zaś medycyna nie wynalazła na nią jak dotąd skutecznego lekarstwa. Zauważywszy u siebie charakterystyczne objawy - mocne zaczerwienienie i świąd skóry, wysypkę - należy zrezygnować z produktów wełnianych oraz rozważyć wykonanie testów alergicznych.
Niemnąca tkanina: szyfon
Szyfon od dawna cieszy się opinią najdelikatniejszego i najbardziej zwiewnego materiału w branży odzieżowej. Co zrozumiałe, szyje się z niego głównie sukienki, chociaż w ostatnich latach obserwujemy również sporą popularność szyfonowych bluzek, spódnic i spodni. Wszystkie te elementy damskiej garderoby zachwycają różnorodnością barw i wzorów, zaś sam szyfon zajmuje wysokie miejsce w magazynach modowych. Szyfony mogą być zarówno poliestrowe, mieszane jak i jedwabne, także zarówno zwolenniczki naturalnych, jak i syntetycznych tkanin znajdą dla siebie coś odpowiedniego.
Najwyższą cenę osiąga szyfon jedwabny, a zatem naturalny - jego wartość może wynosić nawet sto złotych za metr. Pozostałe, syntetyczne odmiany szyfonu (np. nylonowy czy poliestrowy) bywają już znacznie tańsze, w granicach dwudziestu złotych.
Szyfon zawładnął także rynkiem sukien ślubnych oraz wszelkich dodatków do nich. Warto wiedzieć, że większość welonów wykonuje się właśnie z szyfonu, jedynie od czasu do czasu zastępowanego przez tiul czy koronkę. Połączenie szyfonu z tiulem idzie zresztą znacznie dalej. Oba materiały bardzo dobrze ze sobą współgrają, stosuje się je więc do produkcji spódnic i sukienek.
Niemnąca tkanina: poliamid
Niemnąca się tkanina z włókna syntetycznego, jaką jest poliamid, bywa bardzo często mylona z poliestrem, choć posiada odmienne od niego właściwości i własną, interesującą historię.
Ten rodzaj włókna opracowany został w latach 30. przez wybitnego amerykańskiego chemika Wallace’a Carothersa. Do produkcji masowej trafił w roku 1938 pod nazwą nylonu. Początkowo jego popularność wynikała z faktu, że w dobie nękającego USA Wielkiego Kryzysu przemysł odzieżowy zgłaszał silne zapotrzebowanie na tanie, syntetyczne włókna. Nylon wręcz idealnie "wstrzelił się" w owo zapotrzebowanie. Czy jednak z korzyścią dla społeczeństwa? Najbardziej znanym nylonowym produktem stały się właściwie od samego początku pończochy. Ich produkcja była tania i efektywna, ponadto większość użytkowniczek przyznawała im estetyczny wygląd. Z drugiej strony, trudno zaprzeczyć, że sam poliamid cechuje się sztywnością, mocno ograniczoną chłonnością, jak również brakiem odporności na działanie promieni słonecznych. Trudno byłoby go więc uznać na materiał idealny.
Poliamid do dzisiaj wykorzystuje się wprawdzie przy produkcji rajstop, ale obecnie ma już silną konkurencję w postaci lycry. Na szeroką skalę szyje się z niego za to odzież sportową. Pod względem odporności na zagniecenia plasuje się nadal w ścisłej czołówce. Poliamid polecamy do szycia ubrań, które nie mają ścisłego kontaktu ze skórą takich jak kurtki czy płaszcze, a także do wykończeń i dodatków - plecaków, pokrowców, podszewek.
Zobacz także:
ZOBACZ TEŻ:
Niemnąca tkanina: jakich materiałów unikać, gdy nie chcemy zagnieceń?
Pozostaje nam jeszcze wspomnieć o tych tkaninach, które mają silną skłonność do gniecenia się, przez co potrzebują częstego prasowania. W tej kategorii mieszczą się z pewnością tak dobrze nam znane materiały jak len, bawełna czy wiskoza. Warto zresztą zauważyć, że całkowicie niemnące się tkaniny nie istnieją w ogóle - możemy je jedynie sklasyfikować pod względem nasilenia owej cechy.
Nieco inną sprawą pozostają ubrania "naturalne", lecz wykończone chemicznie, a zatem sztucznie pozbawione skłonności do zagnieceń. Problem z nimi jest taki, że choć się nie mną, często podrażniają skórę i wcale nie wpływają dodatnio na komfort użytkowania.
ZOBACZ TEŻ:
