Evita Perón w dzieciństwie
Naprawdę nazywała się Eva Duarte, po mężu Perón, a w zdrobnieniu mówiono na nią Evita.Walczyła o prawa kobiet, pomagała ubogim, w wielu rodzinach argentyńskich miała status niemalże świętej.
Urodziła się w 7. maja 1919 roku w małej argentyńskiej miejscowości Los Toldos, jakieś 300 kilometrów od Buenos Aires. Była "tą z biedoty", jako jedna z pięciorga dzieci szwaczki i Juana Duarte, który nigdy nie pojął jej matki za żonę. Wręcz przeciwnie, w tym samym czasie był mężem i ojcem innej rodziny. Kiedy zginął w wypadku samochodym, jego żona nie chciała widzieć matki Evity na pogrzebie.
Mała Eva od dziecka marzyła o tym, żeby zostać aktorką, często z młodszą siostrą Ermindą występowały razem na wyimaginowanej scenie w wymyślonych przez siebie przedstawieniach. Po tragicznej śmierci ojca, rodzina Peron ledwo wiązała koniec z końcem, matka pracowała jako sprzątaczka, kucharka i szwaczka, starsze rodzeństwo również brało dorywcze prace, by pomóc. 15.letnia Evita stwierdziła, że musi poszukać szczęścia gdzieś poza rodzinną wsią i wyruszyła spełniać swoje marzenia o aktorstwie. Bez grosza przy duszy przeniosła się więc do Buenos Aires. Zaczynała od małych epizodów w teatrze, a w 1937 zaproponowano jej pierwszoplanową rolę w kinowym filmie "Segundos Afuera". Potem, przyszła Pierwsza Dama Argentyny przez kilka lat pracowała w radio. To właśnie tam wystartowała z własnym cyklem programów na żywo, w którym przedstawiała sylwetki niezwykłych kobiet epoki. To był pierwszy ogromny sukces, który uczynił Evitę sławną.
Pierwsza Dama Argentyny
Kolejny wielki przełom w życiu pochodzącej z maleńkiego Los Toldos Evy "Evity" nastąpił, kiedy poznała, a potem pokochała i wyszła za mąż za Juana Perón, który w 1945 roku został w Argentynie prezydentem. Evita odegrała ogromną rolę w społecznym wyobrażeniu o idealnej parze prezydenckiej, a kiedy Perón w 1952 ponownie został wybrany na najważniejsze stanowisko w państwie, Evitę nazywano już Duchową Przywódczynią Narodu.
Faktycznie, w ciągu lat bycia Pierwszą Damą, Evita wspierała biednych, rozdawała pieniądze ubogim rodzinom, ratowała wizerunek męża w czasach ogromnego kryzysu gospodarczego i walczyła o prawa kobiet w Argentynie. Nie oficjalnie nawet zarządzała ministerstwem zdrowia. Miała ogromną charyzmę i świetnie prowadziła każde swoje publiczne wystąpienie, kochał ją więc lud, który lubił się karmić populistycznymi hasłami. Pielęgniarki ze związku zawodowego personelu szpitali nazywały ją "pierwszą samarytanką Argentyny".
W 1951 roku chciała nawet kandydować na wiceprezydenta, jednak spotkała się z oporem wojska. Nie wszystkim bowiem podobał się fakt, że "plebejska" żona prezydenta porywa tłumy. Zarzucano jej także miałkość i groteskowość wypowiedzi.
W tym samym czasie u 32.letniej Pierwszej Damy wykryto złośliwego raka macicy. Konsekwentnie odmawiała leczenia, a nowotwór bardzo szybko ją wyniszczał. Ból powodował agresję i nieracjonalne zachowania, przez co część Argentyńczyków zaczęła panią Perón uważać za wariatkę. Jej ostatnie wystąpienie w 1952 roku było porażającym doświadczeniem dla jej zwolenników - Evita wyglądała jak cień samej siebie. Zmarła w tym samym roku, a na pogrzeb przybyły tysiące ludzi. Ciało Evity wystawiono na widok publiczny w szklanej trumnie. Do dziś fascynuje, powstają o niej spektakle, głośne filmy (jak ten z Madonną w roli głównej), obrazy i powieści. Z pewnością Evita odegrała swoją rolę najlepiej jak tylko mogła. Została legendą.
