O błonniku słyszy się wiele pochlebnych opinii. Czy taka dietę błonnikową może stosować każdy? Na czym ona polega? Czy będzie dla mnie dobra, przy nadwadze 23 kg? Pozdrawiam Maciek
Dieta błonnikowa jak sama jej nazwa mówi zawiera dużo błonnika pokarmowego. Powszechnie nazywa się go „szczotką fizjologiczną”. Jest on substancją, której organizm nie trawi. Generalnie nie jest źródłem kalorii. Choć i to jest tematem sporów badaczy. Dotąd przyjmowano, że 1 g błonnika to 0kcal. Pojawiają się jednak głosy, że to rodzaj błonnika decyduje o tym, czy jest kaloryczny czy nie. W niektórych krajach, w tym także i w Polsce przyjęto więc, że 1 g błonnika dostarcza 2kcal. Gdyż jedna z jego frakcji (ta rozpuszczalna) może dostarczać energii w trakcie fermentacji. Natomiast frakcja nierozpuszczalna nie jest trawiona i jako substancja balastowa wydalana jest z organizmu. Ta frakcja nie dostarcza więc kalorii dla ciała.
Zalety diety błonnikowej
Jadłospis oparty na błonniku pokarmowym ma niemal same plusy. Błonnik bowiem sprzyja:
- obniżaniu poziomu cholesterolu we krwi
- obniżaniu poziomu glukozy we krwi
- utrzymywaniu dłużej odczucia sytości
- usuwaniu z organizmu wielu toksycznych substancji
- poprawie perystaltyki jelit, przeciwdziała zaparciom
Dieta błonnikowa jako profilaktyka antynowotworowa
Dzięki tym właściwościom jest uważany za świetnego pomocnika w przeciwdziałaniu wielu chorobom, np.: otyłości, nadwadze, cukrzycy, miażdżycy a nawet nowotworom szczególnie jelita grubego. Skraca on kontakt toksycznych substancji powstających w jelicie grubym. Przyspiesza skurcze jelita grubego, a w konsekwencji przesuwanie się mas kałowych i ich wydalenie.
Pieczywo razowe = błonnik
Dieta błonnikowa jest bogata w produkty, które są dobrym jego źródłem. Są to m.in.: otręby pszenne, warzywa, owoce ze skórkami, produkty pełnoziarniste. Inaczej mówiąc błonnik znajduje się praktycznie we wszystkich nieoczyszczonych produktach oraz jak najmniej przetworzonych.
Norma na błonnik w diecie dorosłego człowieka to około 25-40 g dziennie zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia. Warto zatem do każdego posiłku zjadać porcję warzyw, od czasu do czasu owoce oraz stosunkowo często produkty pełnoziarniste, w tym chleb ciemny. Coraz częściej niestety pojawiają się mity na temat chleba, że jest on przyczyną tycia. Jest to żniwo diet niskowęglowodanowych. Węglowodany złożone są przyjazne dla organizmu kiedy spożywamy je w kontrolowanych ilościach. Jak widać takie produkty są też źródłem cennego błonnika więc warto, aby były elementem codziennego jadłospisu. Błonnika nie zawierają: mięso, ryby, tłuszcze czy nabiał.
Błonnik kontra słodycze
Żywienie oparte na błonniku polecane jest osobom, które się odchudzają. Błonnik utrzymuje w organizmie poczucie sytości. Jest pomocnikiem w walce z głodem słodyczowym. Przy regularnym spożywaniu posiłków utrzymuje stały poziom glukozy we krwi. To zapewnia dobre samopoczucie i wyregulowanie wyrzutów insuliny.
Błonnik nie dla wszystkich
Błonnikowe odżywianie nie jest jednak dla wszystkich. Osoby cierpiące na choroby przewodu pokarmowego winny go odstawić, czasami na stałe, a czasami tylko na pewien czas. Ograniczanie spożycia błonnika zalecane jest w następujących sytuacjach:
- w fazie biegunkowej choroby zwanej jelitem drażliwym
- w chorobie Leśnierowskiego-Crohna
- w biegunkach pojawiających się przy innych schorzeniach
Dieta błonnikowa = dużo wody
Dieta błonnikowa musi być połączona z wypijaniem odpowiedniej ilości płynów, najlepiej wody. Trzeba ich pić wtedy co najmniej 1,5-2 litrów dziennie. Błonnik bez wody zadziała odwrotnie. Może się wtedy stać przyczyną zaparć i problemów z wypróżnianiem.
Panie Maćku, jeśli nie ma Pan przeciwwskazań lekarskich co do spożywania błonnika, to ta dieta jest dla Pana. Na pewno nie będzie Pan na niej odczuwał głodu i dobrze będzie się na niej czuł. Przy niej chudnie się przyjemnie i ze smakiem.
