Niedojrzały system odpornościowy małego dziecka reaguje inaczej niż dorosłego. Dlatego dolegliwości towarzyszące nawet błahej chorobie mogą być bardziej dokuczliwe. Na domiar złego, chorujący maluch nie zrozumie, co się z nim dzieje, dlatego jego stan jest dla rodzica tak niepokojący. A od wezwania lekarza mija zwykle trochę czasu, który w takiej sytuacji dłuży się niemiłosiernie. Opanuj uczucie bezradności i działaj. A i ty, i dziecko poczujecie się lepiej.
Gorączka przekracza 39°C
Najważniejsze: nie ubieraj dziecka zbyt ciepło. Lepiej okryć je lekkim kocykiem. W pokoju temperatura nie powinna przekraczać 21–22°C.
Jak pomóc dziecku
Wypróbuj chłodne okłady. Ściereczkę lub nieduży ręcznik wystarczy zmoczyć w chłodnej wodzie i przyłożyć do czoła lub owinąć w nie łydki albo przedramiona dziecka. Chłodne okłady wspomagają obniżanie ciepłoty; nie wystarczą jednak, gdy gorączka przekracza 38,5˚C. Pomóc może także 5–7 minutowa kąpiel w wodzie o 1°C niższej niż temperatura ciała oraz owinięcie ciała mokrym prześcieradłem na 10–15 minut bez dodatkowego przykrycia, aby nie ograniczać parowania. Np. gdy dziecko ma 39˚C gorączki, odpowiednia temperatura wody to 38˚C, następnie powoli obniżamy temperaturę kąpieli, dolewając chłodną wodę. Gdy mimo to gorączka utrzymuje się, można podać herbatkę z sokiem malinowym, a starszym dzieciom napar ziołowy (z kwiatu lipy, kwiatu bzu czarnego czy kory wierzby). Jeżeli i to nie przyniesie rezultatu, pozostają środki farmakologiczne.
Przy wysokiej temperaturze pojawiły się drgawki
Gorączkujący malec nagle traci kontakt z rzeczywistością, nie reaguje na nic, może zsinieć, przestać oddychać, ślinić się pieniście, jego kończyny mogą drżeć, oczy są półprzymknięte. Taki atak może trwać od kilkudziesięciu sekund nawet do pół godziny, chociaż najczęściej mija już po kilku minutach.
Jak pomóc dziecku
Nie wpadaj w panikę. Ułóż chorego malca np. na łóżku, najlepiej na boku, odsuń przedmioty, o które mógłby się uderzyć, rozepnij ubranie, nie dawaj mu nic do buzi, zadzwoń po pogotowie. Jeśli jednak jesteś z dzieckiem sama, poczekaj aż atak minie. Nie oddalaj się od malca, który ma atak! Upewnij się, czy nie ma nic w buzi, nie układaj go na poduszce, by nie zakrztusił się śliną. Wezwij pogotowie! Po ataku maluch jest senny, daj mu odpocząć. Być może lekarz zdecyduje, że dziecko trzeba poobserwować w szpitalu. W ciągu tej samej infekcji drgawki raczej się nie powtórzą, ale mogą wystąpić przy jakiejś kolejnej chorobie przebiegającej z wysoką gorączką. Lekarz powie ci, jak postępować na wypadek następnych ataków. Poproście go na wszelki wypadek o receptę na lek przeciw drgawkom do stosowania domowego. Jeśli atak się powtórzy, będziecie mogli dziecku szybko pomóc. Takie napady zdarzają się u dzieci od mniej więcej 9. miesiąca życia i mijają najczęściej do 4. roku życia.
Zobacz także:
Szczekający kaszel, chrypka, kłopoty z oddychaniem.
To objawy zapalenia krtani, choroby groźnej dla małych dzieci. U najmłodszych ta część układu oddechowego ma inną budowę niż u dorosłej osoby i nawet niewielki jej obrzęk może wywołać niebezpieczne duszności. Zapalenie krtani „lubi” atakować w nocy.
Jak pomóc dziecku
Czekając na pomoc, weź je na ręce, otul kocem i stań z nim przy otwartym oknie – jeśli na dworze jest chłodno. Zimne powietrze pomoże hamować obrzęk krtani. Jeśli za oknem jest ciepło, wejdźcie do łazienki, odkręćcie gorącą wodę i puśćcie ją do wanny, tak by pomieszczenie wypełniła gorąca para. Wilgotne powietrze ułatwia oddychanie. Uwaga, nigdy nie należy robić dziecku parówki nad naczyniem z gorącą wodą, bo można niechcący poważnie je oparzyć. Lekarz poda maluchowi lek sterydowy, który od razu zmniejszy obrzęk krtani. U bardzo małego dziecka zapalenie krtanie wymaga czasem leczenia szpitalnego.
Skóra dziecka jest bardzo blada, zimna i wilgotna.
Podobnie jego usta, uszy i opuszki palców (skóra pod paznokciami). Dziecko leje się przez ręce, a jego tętno jest szybkie i słabo wyczuwalne. Objawy wskazują na wstrząs. Jego przyczyną może być uraz (np. upadek), reakcja alergiczna (np. po zażyciu lekarstwa lub po ugryzieniu owada).
Jak pomóc dziecku
Ułóż dziecko płasko i wygodnie. Przez około 4 minuty trzymaj jego nóżki mocno uniesione do góry, potem połóż je wyżej od reszty ciała (wystarczy jasiek lub zrolowany koc). Głowa powinna być niżej niż tułów maleństwa, dzięki temu zwiększy się dotlenienie oraz dopływ krwi do mózgu. Przykryj dziecko, bo może mu być zimno. Postaraj się je uspokoić.
Dziecko jest niespokojne, ma spierzchnięte usta.
Poza tym zauważyłaś, że rzadziej siusia, a mocz ma barwę ciemnożółtą i jest go mało. Jeśli płacze, to bez łez. Skóra dziecka jest sucha i nieelastyczna (lekko ściśnięta palcami i puszczona – nie rozprostowuje się od razu). Małe dzieci bardzo łatwo tracą płyny, a powodem są zwykle wymioty oraz biegunka, zwłaszcza kiedy występują razem. Wraz z płynami znikają z organizmu potrzebne sole mineralne. Malec może się również odwodnić, jeśli od dłuższego czasu kiepsko je.
Jak pomóc dziecku
Podawaj mu jak najwięcej płynów. Jeśli nie ssie piersi, daj mu butelkę z mlekiem modyfikowanym lub herbatkę ziołową dla niemowląt. Odwodniony maluszek musi się jak najszybciej znaleźć w szpitalu, ponieważ tylko podanie kroplówki pozwoli na szybkie wyrównanie w jego organizmie poziomu płynów i soli mineralnych.
