Kiełki otrzymywane są z nasion, jednak pod względem odżywczym nad nimi górują. Co prawda rośliny gromadzą w nasionach wszystkie składniki odżywcze, witaminy i minerały, aby mogła z nich rozwinąć się nowa roślina, są więc wartościowe, jednak człowiek nie do końca może z tego skorzystać. Składniki te są niestrawne i w znacznej części wydalane z organizmu. Podczas procesu kiełkowania nasion zachodzą natomiast korzystne przemiany. Uaktywnione zostają enzymy, które rozkładają duże cząsteczki białek i węglowodanów na mniejsze, rozpuszczalne w wodzie. Dzięki temu są one łatwiej strawne dla człowieka.
Kiełki zawierają cenne dla zdrowia witaminy A, B, C, E , H oraz składniki mineralne: wapń, magnez, żelazo, siarkę, cynk, mangan, selen, jod, chrom i lit. Są też źródłem wartościowego białka oraz kwasów tłuszczowych omega-3 i błonnika pokarmowego. Warto podkreślić, że są też mniej kaloryczne niż nasiona.
Jakie nasiona wybrać do kiełkowania?
Do kiełkowania używa się około 20 różnych roślin. Najpopularniejsze są nasiona lucerny, soczewicy, soi, ciecierzycy pospolitej, rzeżuchy, słonecznika, rzodkiewki, fasolki mung i adzuki, pszenicy i owsa. Można też wykorzystać do tego celu nasiona kukurydzy, grochu, czerwonej kapusty i buraka. Co prawda nie są one już tak smaczne, ale swoim kolorem mogą przyozdobić różne sałatki.
Do kiełkowania nie nadają się jednak wszystkie rośliny. Nie można kiełkować np. roślin z rodziny psiankowatych, a więc np. nasion pomidorów czy papryki, gdyż ich kiełki są trujące.
Zobacz także:
Jak zabrać się do kiełkowania?
1. Przede wszystkim należy wybrać odpowiednie nasiona. Chociaż możemy je znaleźć w sklepach ogrodniczych, zaleca się kupno tych pochodzących ze sklepów ze zdrową żywnością. Da nam to pewność, że nasiona nie były spryskiwane środkami chemicznymi.
2. Następnie nasiona należy przebrać – usunąć uszkodzone, a wybrać najzdrowsze.
3. Kolejną czynnością jest płukanie i moczenie nasion w letniej wodzie (w zależności od rodzaju kiełków od 3-6 godzin).
4. Po tym czasie przenosimy je do naczynia i umieszczamy w ciepłym miejscu (18-22 ° C). Warto pamiętać o tym, że różne nasiona potrzebują różnych warunków, aby wykiełkować. I tak np. rośliny strączkowe powinny kiełkować w ciemności, gdyż wtedy nie nabiorą gorzkiego smaku. Z kolei np. nasiona słonecznika tylko początkowo powinny być trzymane w ciemnym miejscu, a następnie naświetlane. W zależności od rodzaju nasion, kiełki można zbierać już po 2-7 dniach.
Co dalej z kiełkami?
Zebrane kiełki należy przechowywać w lodówce. Nadają się one do jedzenia tylko przez kilka dni, ponieważ im są starsze, tym ich wartość odżywcza, a także smak jest gorszy. Najlepiej spożywać je na surowo, wtedy są najcenniejsze, bo nie tracą swoich składników odżywczych. Można je dodawać do sałatek, kanapek, past kanapkowych i do wszelkich innych potraw, według własnego uznania.
Smaczne przepisy z kiełkami:
Pasta twarogowa:
100 g chudego twarogu
garść dowolnych kiełków
pieprz i sól do smaku
Opłukane kiełki wymieszać z twarogiem, doprawić solą i pieprzem. Pastę można stosować do kanapek lub spożywać samodzielnie.
Sałatka z kiełkami
½ szklanki kiełków fasolki mung
½ szklanki kiełków czerwonej kapusty
1 pomidor
2 liście sałaty lodowej
50 g sera typu Feta
2 łyżki soku z cytryny
Ser i pomidora pokroić w kostkę, liście sałaty podzielić na części, dodać kiełki i wymieszać. Skropić sokiem z cytryny.
