Przypadłość ta nie jest chorobą psychiczną, a przewlekłym zaburzeniem. Charakteryzuje się naprzemiennymi stanami depresji i manii (euforii) lub stanów mieszanych. Pomiędzy tymi epizodami zazwyczaj występują stany wyciszenia lub znacznego zmniejszenia objawów.

Choroba ta ujawnia się zwykle w wieku nastoletnim lub nieco późniejszym, ale zwykle przed 30 rokiem życia. Może dotknąć każdego, a przyczyny jej powstania nie są znane. Spowodowana jest zakłóceniami funkcji mózgu o podłożu genetycznym. Jeśli w rodzinie ktoś cierpi na tę przypadłość jego potomkowie mogą mieć ten sam problem.

U każdej osoby przebieg zaburzeń wygląda inaczej, stany depresji i manii trwają krócej lub dłużej. Często są związane z porami roku, mania występuje wiosną i latem, a depresja w okresie jesienno-zimowym.
W ostatnich 50 latach nastąpił ogromny postęp w leczeniu choroby dwubiegunowej. Dzięki nowoczesnym lekom chory może skutecznie zniwelować objawy depresji oraz manii i zapobiec ich nawrotom.

ama chorobę niestety trudno jest zdiagnozować, na szczęście obecnie powstał system diagnostyczny który to ułatwia. ChAD łatwo pomylić z depresją, bo chory będąc w manii nie odczuwa żadnych negatywnych skutków zaburzenia. Pomoc rodziny i najbliższych może być tu nieoceniona. Choroba ta występuje często w parze z uzależnieniami np. od alkoholu, a także zaburzeniami lękowymi i zaburzeniami osobowości.

Wydawać by się mogło, że każdy z nas ma w swoim życiu momenty lepsze i gorsze. Choroba dwubiegunowa różni się jednak tym od normy, że stany te trwają zwykle kilka miesięcy i nie są efektem konkretnych zdarzeń życiowych.  Osoba będąca w manii jest bardzo szczęśliwa, widzi wszystko w różowych barwach i nic, nawet śmierć bliskiej osoby, utrata pracy czy domu szczególnie jej nie dotyka. Ta sama osoba przechodząca w stan depresyjny potrafi być przerażona wszystkim, izolować się, nie wychodzić z domu i być zupełnie niezdolna do pracy, a nawet popełnić samobójstwo.Dlatego tak ważne jest przyjmowanie leków, które skutecznie potrafią zniwelować oba stany i sprawić, że osoba chora może zupełnie normalnie funkcjonować.

Znanymi osobami cierpiącymi na ChAD byli m.in. Kurt Cobain, mark Twain, Ludwik van Beethoven, Jerzy Kosiński czy Ernest Hemingway . Wśród współczesnych gwiazd do schorzena tego przyznaje się m.in. Mel Gibosn, Jean-Claude van Damme czy Sinead O'Connor .